Problem słowiańskich etnonimów

Problem słowiańskich etnonimów: "Ostatecznie tego rodzaju nazwy zdają się wywodzić od indoeuropejskiego rdzenia o znaczeniu ‘swój, własny’. Rdzeń ten widoczny jest np. w polskich wyrazach swój < *swojo-, siebie < *sebh-, sobie, osoba < *sobh-, w łac. sibī < *sebh-, ale także w greckim spheĩs ‘oni się’ (reflexivum indirectum 3 pl.) < *sbhejes, ang. self < *selbh-, wal. helw ‘posiadanie’. Należy zwrócić uwagę na wymieniające się elementy -w-, -bh-, -l-, identycznie jak w zestawieniach *swob(en)-, *sweu-, *sweb-, *slov-, *s(th)lab-. Z punktu widzenia semantyki hipoteza o pierwotnym znaczeniu etnonimu Słowianie jako ‘swoi ludzie’ (tj. znani, nasi, właśni, swojscy itp.) jest najbardziej prawdopodobna (por. zwłaszcza uwagi o odrębności nazw plemiennych i etnicznych), choć można dyskutować nad konkretną postacią tego słowa i jej przemianami na przestrzeni wieków. Warto może również dodać, że twórcą tej hipotezy jest sam Grimm, słusznie uważany za ojca etymologii naukowej."