Kandydatka #1a Nowojorskie gadanie

Toń albo pływaj
piątek, 14 stycznia 2005

W polskich redakcjach tracili zainteresowanie moim (całkiem sporym, jak na tak młodą osobę) dorobkiem, kiedy okazywało się, że nie jestem niczyją znajomą ani krewną; w amerykańskich firmach - nikt nie chciał zatrudnianić osoby bez żadnego doświadczenia w pracy w tutejszych warunkach. W dodatku uregulowanie mojego statusu imigracyjnego zapowiadało się na długą i bolesną przeprawę. Koszmar.




Nowojorskie gadanie:
wtorek, 25 stycznia 2005
"Wychowałam się w kraju, w którym absurdy biurokracji, niekompetencja urzędników, piętrzenie trudności przy załatwianiu najdrobniejszej sprawy były tak nieodłączną częścią codzienności, że nie przypuszczałam, iż w tym zakresie coś mnie jeszcze może zdziwić. Fakt, że szacowny Urząd odesłał mi z powrotem aplikację o przyznanie stałego pobytu z powodu załączenia jednej kopii dokumentu za dużo, przyjęłam w miarę spokojnie: najważniejsze, że nie odesłali pakietu po raz wtóry - mówiłam sobie, oczekując niecierpliwie, kiedy wreszcie przyjdzie jakaś decyzja w mojej sprawie."